Bracia Karamazow - Fiodor Dostojewski

„Bracia Karamazow” Fiodora Dostojewskiego to dzieło, które od lat stoi na piedestale światowej klasyki nie bez przyczyny. Dlatego wznowienie nakładu tej pozycji jest nie lada trafnym i wartościowym wyborem.

"Bracia Karamazow" w zamyśle autora miały być zaczątkiem większego cyklu (Dostojewski podkreśla ten fakt kilkakrotnie w przedmowie nazywając tę powieść wstępem), ale niestety wkrótce po publikacji owego „wstępu” mistrz zmarł nie podjąwszy jeszcze kontynuacji dalszych części. Biorąc pod uwagę jego przedmowę do niniejszej powieści, raczej nie zakładał on, że „Bracia Karamazow” zdobędą tak wielkie uznanie na całym świecie, a co więcej staną się ponadczasową klasyką literatury światowej. Krytycy literatury wskazują nawet, że właśnie ta ostatnia powieść mistrza była jego najlepszą, a wręcz stała się swoistym arcydziełem.
Konstrukcja fabularna opiera się na pozornie prostym schemacie, który zazwyczaj wykorzystywany jest w kryminałach. Otóż występuje tu trup, kilkoro podejrzanych o różnych cechach charakterologicznych oraz najważniejsze pytanie, które scala fabułę: kto zabił?. W "Braciach Karamazow" autor przedstawia z pozoru prostą fabułę, w której spotykamy się z destrukcyjną zazdrością, rywalizacją między ojcem a synem, a w końcu z ojcobójstwem. Aczkolwiek nazwanie tej powieść kryminałem było by nader zbytnim uproszczeniem, a wręcz zdeptaniem jej wielkości. Powieść raczej udaje kryminał kryjąc pod jego pozorami ciekawość psychiki ludzkiej i analizę społeczeństwa. O teologicznych i filozoficznych aspektach powieści nie będę tu pisać, bowiem każdy powinien we własnym zakresie spróbować je odkrywać i analizować, bo z pewnością są tego warte. Dostojewski bardzo często odwołuje się tu do konkretnych osób, poglądów i sporów, z którymi się w Rosji spotykał.
Autor w niezwykły sposób potrafi zaniepokoić czytelnika swoistym charakterem i klimatem powieści. W „Braciach Karamazow” szczególnie zachwycają kompozycja fabularna i językowa, które sprawiają, że czytelnik delektuje się każdym zdaniem i z ciekawością przewraca kolejne strony powieści. Pierwszą warstwą wielowątkowych "Braci Karamazow" jest powieść kryminalna okraszona niezliczonymi niedomówieniami, milczeniem i domysłami. Autor precyzyjnie utkał sieć przyczynowo-skutkową, która przypomina genialną układankę, w której nie brakuje żadnego czynnika. Trudno jest tu nie być pod sporym wrażeniem talentu autora, który z prostego kryminału stworzył skomplikowaną i fascynującą powieść psychologiczną.
„Bracia Karamazow” to powieść genialna i warta poświęcenia jej czasu. Jej lektura jest wymagająca i potrzebna jest cierpliwość oraz zaangażowanie, aczkolwiek wszelkie te „trudy” zostaną wynagrodzone, gdyż powieść zachwyca, porusza refleksyjnie i z pewnością zostanie w pamięci na lata. Natomiast inteligenta fabuła i piękna kompozycja językowa z pewnością rozwiną gusta czytelnicze i poszerzą horyzonty.

Recenzja ukazała się również na portalu DlaLejdis.pl

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...