Białe drzewo Manikowskiej, czyli
matematyką podszyte wędrowanie w czasie i przestrzeni
Motyw literacki homo viator, rozumiany jako
archetyp człowieka wędrowcy gości w literaturze od dawien dawna.
Topos ten ma niebagatelny wpływ przede wszystkim na literaturę
fantasy oraz science fiction objawiając się nie tylko w rozumieniu
człowieczej wędrówki ziemskiej, ale przede wszystkim wędrówki w
czasie i przestrzeni. Literatura fantasy bowiem jest źródłem
szerokiego spectrum toposu homo viator w kontekście podróży w czasie zarówno w sensie metaforycznym, jak i dosłownym. Nie od
dziś wiadomo przecież, że wędrówka jest silnie oddziałującym
czynnikiem istoty ludzkiego przeżywania, a często nawet
determinantem danych doświadczeń. Również pisarka Katarzyna
Manikowska postanowiła sięgnąć do bogactw tego toposu i porwać
czytelnika w podróż w czasie, przestrzeni i w głąb ludzkiego
serca oraz pragnienia wolności.
Autorka zaprasza nas w fantastyczny świat podróży
w czasie, w rzeczywistość rycerskiego czternastego wieku, a także
w pełen refleksji świat wewnętrznych przeżyć głównego
bohatera. Profesorowi matematyki i innych nauk ścisłych
Przemysławowi Pakoszowi przyszło żyć w trudnej rzeczywistości
stanu wojennego, która z całych sił usiłowała pochłonąć
esencję wszelkiej polskości. Profesor Pakosz będąc już w
stosunkowo podeszłym wieku zgodził się uczestniczyć w projekcie
socjalistów, który zakładał stworzenie przez niego maszyny
służącej do podróży w czasie i przestrzeni, której
funkcjonowanie opierać się miało na matematycznych analizach.
Zniechęcony sytuacją polityczną profesor przystał na nie tylko
wprowadzenie projektu w życie, ale również na wzięcie w nim
udziału wraz ze swoją córką i innymi polakami, których życie w
socjalistycznej rzeczywistości było niesłychanie trudne. Jak nie
trudno się domyśleć niemal wszystko udało się perfekcyjnie i
szacowny profesor Pakosz wyruszył w swoją wielką podróż w XIV
wiek. I de facto tutaj zaczyna się esencja historii skrupulatnie
utkanej przez Manikowską. Bowiem w czternastym wieku profesor Pakosz
staje się zwykłym Przemkiem, który nie tylko musi zmierzyć się z
nową sytuacją życiową, rozstaniem z ukochaną córką i
przyjaciółmi, ale przede wszystkim zrealizować swoją misję,
którą powierzyli mu najbliżsi zanim każdy z nich wyruszył w
swoją własną podróż w wymarzone miejsce w czasie. Przemko
ciesząc się swoim nowym życiem postanawia je przeżyć najlepiej
jak się da, w wyniku czego spotyka go wiele niesamowitych przygód,
zabawnych jak i gorzkich sytuacji oraz jeszcze więcej pretekstów do
refleksji nad życiem, istotą miłości, przyjaźni i samej
struktury wielowymiarowości rzeczywistości. I więcej mi zdradzić
nie przystoi, by nie psuć nikomu lektury tej wciągającej
opowieści.
Katarzyna Manikowska stworzyła fascynującą i
niezwykle wciągającą w świat przedstawiony opowieść
fantastyczną. Rzeczywistość miesza się tu z odpowiednią dozą
fantastyki, a dodatkowe nieco metafizyczne aspekty danych wydarzeń
stają się przysłowiową wisienką na torcie. A na dodatek wszystko
zostało opatrzone współgrającą do czasów i przestrzeni
kompozycją językową, która sprawiała, że można było się
wczuć w czytaną opowieść odnosząc wręcz wrażenie, że to
wszystko wydarzyło się naprawdę, albo że przynajmniej jest to
możliwe.
Na uwagę zasługuje tu także sposób w jaki
powieść została zakończona. Mianowicie autorka stworzyła
zakończenie, które nie tylko nie daje się nazwać ani zamkniętym
ani otwartym, ale na dodatek wzbudza w czytelniku ambiwalentne
poczucie satysfakcji połączone z usilną chęcią przeczytania
kontynuacji losów pozostałych postaci, które pojawiły się w innych
wątkach powieści. Mam nadzieję, że autorka napisze kolejną tak
dobrą książkę, która znów porwie mnie w swój świat pełen
wyważonej fantastyki oraz wciągającej, nieprzewidywalnej fabuły.
Z nowej autorskiej serii Ulubione Cytaty z przeczytanych książek:
Za tę wyjątkową książkę mam przyjemność podziękować Wydawnictwu:
Białe drzewo, Katarzyna Manikowska, Wydawnictwo NovaeRes, 2013, liczba stron: 459.
Jak znajdę chwilkę czasu to z pewnością przeczytam :)
OdpowiedzUsuńZapraszam do mnie: http://myworldismovie.blogspot.com